گوه هوا

تداخل یعنی رسیدن دو نور به همدیگر پس از طی کردن مسیرهای مختلف و در نتیجه تداخل بر مبنای اختلاف راه ایجاد شده. اگر تیغه مورب ضخیم باشد و از طرف دیگر مسیری که هر دو نور تداخل کننده مسیر مشابه در ضخامت شیشه طی کنند، نباید این ضخامت اثری در طرح تداخلی بگذارد.

در واقع نور تابیده به سطح بالایی بازتاب می کند و بخشی از نور که وارد شیشه شده است به سطح زیری بر می خورد و بازتاب می کند. طرح نداخلی را ما با چشم می بینیم یعنی در چشم ما تشکیل می شود. این طرح تداخلی نتیجه برهم نهی این دو نور است که در هر نقطه از فضا می توانند تداخل سازنده و مخرب بکنند. هر نوار تداخلی مکان هندسی نقاطی است که اختلاف راه بین دو نور به اندازه ضریبی از طول موج باشد. البته هرچه نور همدوسی بیشتری داشته باشد یا به عبارت دیگر ارتباط نور حفظ شده باشد، اختلاف راه بیشتری را می تواند به صورت نوار تداخلی نشان دهد. به تدریج با از دست رفتن این ارتباط نوارها محو و محوتر می شوند تا اینکه دیگر نواری دیده نمی شود. به همین خاطر زیر نور خورشید شاید موفق به دیدن دو نوار بشویم در حالی که تعداد نوارها زیر نور لامپ فلورسانت بیشتر و زیر نور لیزر خیلی بیشتر است. این بخاطر همدوسی بالای لیزر و ارتباط فازی نور لیزر در طول زمان است.