قطبش نور

پرسش:

اگر دو تیغه وسط دو صفحه پلاریزوم بزاریم چه اتفاقی رخ می دهد؟
بعد چرا با چرخاندن تیغه پلاریزوم که به وسیله آن آسمان را نگاه می‌کنیم نمی توان نور را حذف کرد؟
چرا از این تیغه استفاده می کنیم؟
قانون مالوس میشه توضیح بدین
اگه امکان داره من اینا را مشکل دارم منتظر پاسخ هستم

پاسخ

پرسش شما دقیق و روشن نیست. منظور شما از تیغه چیست. اگر منظورتان از تیغه، تیغه تاخیرساز است شاید توضیح زیر کمک باشد. اگر دو پلاریزور یا قطبشگر را به نحوی مقابل هم قرار دهیم که نوری عبور نکند، معنی آن این است که محورهای عبور آن‌ها عمود بر هم قرار گرفته‌اند. بدون بهم زدن وضعیت عمود آن‌ها اگر یک تکه سلفون یا چسب نواری بین آن‌ها قرار دهیم، با چرخاندن این تکه چسب می‌بینیم که در یک زاویه خاص نوری از دو پلاریزور عمود برهم عبور نمی‌کند و انگار این تکه چسب وجود ندارد. این وضعیت در هر 90 درجه چرخش تکرار می‌شود ولی در زوایای بین آن‌ها نور عبور می‌کند و اگر سلفونی که انتخاب کرده‌اید ضخامت مناسبی داشته باشد در زاویه 45 درجه نور کاملا عبور می‌کند. این بدان معنی است که این سلفون یا چسب نواری دارای ضریب شکست متفاوتی در در راستای امتداد چسب و عمود بر آن است. در واقع هر محیطی که ضریب شکست متفاوتی داشته باشد می‌تواند نور را در زاویه  خاص به میزان خاصی عبور دهد. از این ویژگی برای ارزیابی این ویژگی مواد شفاف استفاده می‌شود. شیشه معمولی چون ضریب شکست ثابتی در تمام جهات دارد با چرخاندن بین دو پلاریزور تغییری ایجاد نمی‌کند ولی چسب نواری این تغییر را ایجاد می‌کند چون در هنگام ساختن چسب نواری با کشیدن سلفون ملکول‌ها کشیده شده‌اند و ضریب شکست در دو راستا تغییر کرده است.

پرسش بعدی شما در مورد آسمان بحثی طولانی دارد و باید جزئیاتی در مورد پراکندگی مطرح شود. ولی به طور ساده شاید بتوان چنین گفت که وقتی محیطی دارای ملکول‌ها و اتم‌هایی است که نور را پراکنده می‌کند درواقع با تابش نور بارهای مثبت و منفی به ارتعاش در می‌آیند و این بار ارتعاشی تابش می‌کند و ما نور را می‌بینیم. حالا این بار ارتعاشی را در نظر بگیرید، اگر بخواهد تابش کند طبعا در امتداد محور ارتعاش نخواهد بود و به همین خاطر پراکندگی نور را قطبیده می‌کند. این آزمایش را با تاباندن نور به یک لیوان آب که کمی شیر داخل آن ریخته‌اید به خوبی قابل مشاهده است.

و قانون مالوس یک قانون تجربی جالب برای مشخص کردن میزان عبور نور از دو پلاریزور است. وقتی که دو پلاریزور عمود بر هم باشند کسینوس 90 درجه صفر است و نوری عبور نمی‌کند. اگر دو پلاریزور هم راستا باشند کسینوس صفر درجه یک است و نور کامل عبور می‌کند. و در زوایای بین این دو وضعیت هم شدت نور متناسب با کسینوس زاویه بین تغییر می‌کند. از این ویژگی به عنوان یک شیر نوری می‌توان استفاده کرد و مقدار نور عبوری را بر اساس قانون مالوس تنظیم کرد.