نور موج

پرسش کوتاه ولی مهمی است. پدیده های تداخل و پراش نمادهای عینی موجی بودن نور است. وقتی که دو باریکه نور با هم تداخل می کنند نشان دهنده این است که نور نوعی رفتار موجی دارد. شاید اثر تداخل نور را زیاد در زندگی روزمره تجربه نکنیم ولی پراش جزئی از زندگی ما است. همینکه نور از یک خط و خش روی عدسی به صورت کشیده شده دیده می شود نشانه پراش نور است و بسیاری مشاهدات دیگر.

در عینک سازی شاید بجز اثرات پراش که معمولا از خط و خش یا لبه عدسی پیش می آید، و البته زیاد ربطی به عینک سازی پیدا نمی کند، بیشترین نیاز به شناخت موجی بودن نور در عینکهای پلاروید است. در واقع قطبیده شدن نور که در عینک استفاده می شود شاید یکی از مهمترین اثرات موجی بودن نور است آن هم موج الکترومغناطیس بودن نور.

همچنین یکی دیگر از کاربردهای موجی دیدن نور در عینک سازی و ساخت عدسی، ارزیابی عدسی است. در عینک سازی برای این ارزیابی  اغلب از روشهای اپتیک هندسی استفاده می کند و مثلا با رفرکتومتر مشخصات عدسی استخراج می شود. ولی در کل یکی از روشهای مهم ارزیابی عدسی ها استفاده از تداخل و ارزیابی نقش تداخلی پس از گذر از عدسی است. وقتی نور به عدسی می رسد اگر این نور را موج در نظر بگیریم می توانیم جبهه موجی برای آن قائل شویم. اگر جبهه موج تخت باشد در گذر از عدسی باید شکل جدیدی متناسب با ویژگی در نظر گرفته شده برای عدسی پیدا کند. برای ارزیابی جبهه موج جدید بهترین راه استفاده از تداخل سنج است که با نقش تداخلی می توان کاملا هرگونه اعوجاج در شکل مورد نظر را بررسی کرد. مثلا محور عدسی یا اعوجاج در انحنا یا کیفیت سطح عدسی همه قابل بررسی دقیق خواهد بود.

در کل در هر حرفه ای که با نور سروکار داریم هرچه دید ما از نور قوی تر باشد و آن را بیشتر بشناسیم، می توانیم از امکانات آن بیشتر در آن حرفه بهره ببریم. هرچند باید همیشه به خاطر بسپاریم که دید ما از نور فقط قوی تر می شود و همیشه معما برای توصیف نور باقی می ماند.