تداخل در گوه ی هوا
تداخل یکی از پدیده های جالب است که بر موجی بودن نور دلالت دارد و غالبا طی آن پرتوهای نور به دو قسمت تقسیم شده و دوباره به هم میرسند و بخاطر اختلاف طول دو مسیر، تداخل بین آنها اتفاق میافتد. بطور کلی در هر وضعیتی که نور بدون تفاوت راه زیاد و با اختلافی از مرتبه ی چند طول موج، امکان بر هم نهی داشته باشد، می تواند منجر به تداخل شود که گوه ی هوا یکی از این موارد است. منظور از گوه ی هوا زاویه ی کم بین دو سطح شفاف است. این زاویه کوچک را میتوان توسط یک تار مو و یا یک تکه کاغذ ایجاد کرد. نور بازتابیده از این دو سطح با یکدیگر تداخل کرده و طرح تداخلی به صورت مجموعه ای از فریزهای خطی موازی هم نمایان میشود. شرایطی که در گوه ی هوا پیش می آید بسیار شبیه به حلقه های نیوتن است با این تفاوت که در گوه ی هوا، مکان هندسی نقاطی که اختلاف راه یکسانی دارند خطوطی موازی با فصل مشترک دو شیشه است. با توجه به روابط ریاضی و نیز با شمارش فریز های تداخلی و طول گوه ی هوا، میتوان ضخامت تار مو یا کاغذ را محاسبه نمود.