تداخل سنج ماخ زندر
تداخل سنج ها انواع مختلفی دارند که هر کدام برای منظوری طراحی شده اند. تداخل نتیجه بر هم نهی دو موج است و این برهم نهی نیز ناشی از اختلاف طول موج یا اختلاف طول مسیر نوری است. منظور از طول مسیر نوری طول ضرب در ضریب شکست است به نحوی که مثلا طول مسیر نوری 1 متر در هوا معادل طول مسیر نوری حدود 60 سانتی متر در شیشه است. در نتیجه از آنجا که طرح تداخلی متاثر از عواملی مثل طول مسیر نوری و طول موج است می توان از آن برای چنین اندازه گیریهایی استفاده کرد.
تداخل سنج ماخ زندر یکی از تداخل سنج هایی است که بیشتر برای ارزیابی تغییرات کوچک ضریب شکست مثلاً یک لوله گاز و نیز تغییراتی که در آن پیش می آید، استفاده می شود. از همین ایده ی تداخل سنج ماخ زندر در موجبرها و در فیبرهای نوری نیز استفاده می شود. انواع دیگری از تداخل سنج ها هم بر این اساس ساخته شده اند. چیدمان این تداخل سنج به شکل زیر می باشد که در آن از دو آینه و دو نیم آینه استفاده شده است. نیم آینه اول، نور را به دو قسمت تقسیم می کند و این دو نور از دو آینه بازتاب میشوند. دو پرتو توسط نیم آینه ی دوم، دوباره به هم می رسند. طول مسیر نوری برای هر دو باریکه یکسان است. حال اگر در یکی از این مسیرها تغییری ایجاد شود مثلاً با قرار دادن مانعی با ضریب شکست متفاوت در مسیر یکی از پرتوها، طول مسیر آن تغییر کند، این تغییرات موجب ایجاد اختلاف راه می گردد و نوارهای تاریک و روشن شکل می گیرد. فشردگی فریزهای تداخلی نشان دهنده اختلاف راه زیاد است و باز بودن آنها از هم نشان دهنده اختلاف راه کم است. در این نوع تداخل سنج امکان مطالعه تغییرات طول مسیر نوری و در نتیجه ضریب شکست موضع به موضع هدف وجود دارد. مثلا اگر شعله شمعی در مسیر یکی از شاخه های تداخل سنج قرار گیرد، توزیع تغییرات ضریب شکست در بخشهای مختلف مسیر قابل مشاهده خواهد بود.