تداخل سنج مایکلسون
تداخل سنج مایکلسون، از یک تقسیم کننده باریکه یا نیم آینه و دو آینه تشکیل شده است. تقسیم کننده، نوررا به دو مسیر عمود بر هم تقسیم می کند و هر یک از آنها، در طول مسیر از یک آینه بازتابیده می شوندد. از آنجا که دو پرتو بازتابی از دو آینه می توانند طول مسیرهای متفاوتی را طی کنند، می توان طرح تداخلی که نتیجه این اختلاف راه نوری است را مشاهده کرد. این تداخل سنج با تقسیم نور به دو قسمت و امکان دست کاری در مسیر یکی از آنها، می تواند به ارزیابی آنچه که در مسیر یکی از آینه ها اتفاق افتاده، بپردازد. بعنوان مثال اگر طول یکی از مسیرها را زیاد کنیم، ممکن است با افزایش طول این مسیر و کاهش همدوسی نسبی بین دو مسیر، طرح تداخل به تدریج محو شود. به این ترتیب می توانیم با استفاده از این روش، طول همدوسی نور تابیده را بدست بیاوریم. بعنوان مثالی دیگر، میدانیم که در صورت حرکت دادن آینه ها، شرط تداخل به هم می خورد و نوارهای تداخلی حرکت می کنند. بنابراین با شمارش نوارها، ممکن است بتوانیم تغییر مکان یک آینه را ارزیابی کنیم. البته این ارزیابی در حد دقت طول موج است چون جابه جایی هر نوار به اندازه یک طول موج، جابه جایی آینه را نتیجه می دهد. به دلیل جبهه موج کروی در تداخل سنج مایکلسون، طرح تداخلی به شکل نوارهای دایره ای هستند. با کمی دست کاری در این تداخل سنج می توان جبهه موج تخت ایجاد کرد. این جبهه موج تخت می تواند از قطعات اپتیکی عبور کرده و کیفیت قطعات اپتیکی مثل یک عدسی را ارزیابی کند. این نوع تداخل سنج را تداخل سنج تویمن گرین می نامند. در آزمایش های تداخل سنجی قطعات باید محکم به سطح میز کار نصب شوند و ارتعاش محیط به آنها منتقل نشود. چون حتی ارتعاش در حد طول موج هم می تواند نوارها را حذف کنند.