قانون بازتاب
قانون بازتاب یکی از قوانین پایه ای اپتیک هندسی است که اساس آن از اصل فرما تبعیت می کند. در قانون بازتاب، پرتو نور در بازتاب از سطح صیقلی با زاویه ای مساوی با زاویه تابش، بازتاب می کند. زاویه تابش، به زاویه ای که پرتو نور با خط عمود بر سطح می سازد گفته میشود و صفحه ای که پرتو تابش و بازتاب در آن وجود دارند نیز، صفحه تابش نامیده می شود. قانون بازتاب قانون مهمی است که پرتاب ی توپ به سمت یک سطح و بازگشت از آن را تداعی می کند ولی به هیچ وجه با آن یکی نیست چون در پرتاب توپ به یک سطح یا شلیک یک گلوله به یک سطح سخت و بازگشت آن، سرعت گلوله در یک مکان به صفر می رسد ولی سرعت نور هیچگاه نمی تواند به صفر برسد و همیشه مقدار آن در خلا، سیصد هزار کیلومتر در ثانیه است. واقعیت این است که در اینجا نوری که بازتاب میکند، همان نور اولیه نیست بلکه از دیدگاه الکترومغناطیسی نور تابشی انرژی خود را به محیط داده و میدان الکتریکی نور، دوقطبی های بارهای مثبت و منفی محیط را به ارتعاش در می آورد و دوقطبی هایی ایجاد می کند که این دوقطبی ها ، پرتو بازتاب را می نمایند. این دیدگاه منجر به پدیده های جالبی از جمله زاویه بروستر می شود. روابطی که زاویه بازتاب و شکست را در خود نهفته دارد، روابط فرنل نامیده می شوند و بازتاب را برای محیط رقیق به غلیظ و غلیظ به رقیق و همینطور در زوایای مختلف برای قطبش های مختلف تعیین میکنند.