همدوسی نور لیزر
همدوسی یکی از ویژگی های مهم لیزر است که نتیجه شیوه ی ایجاد لیزر می باشد. منظور از همدوسی این است که در لحظه های مختلف، ارتباط فازی نور حفظ می شود. به بیان دیگر در صورتیکه نور لیزر را یک نوسان الکترومغناطیسی در نظر بگیریم، این نوسان در حالت معمول و غیر لیزری مرتبا در حال اغتشاش و به هم ریختن است بطوریکه لحظه به لحظه شرایط جدید و تصادفی را ایجاد می کند. اما در لیزر، به خاطر شیوه ایجاد نور آن و تقویت گسیل القایی، موج الکترومغناطیس ایجاد شده ارتعاشی به دنبال هم و پیوسته و بدون انقطاع و بدون جهش های فازی دارد که به این پدیده همدوسی گفته می شود. همدوسی لیزر منشا بسیاری از کاربردها و ویژگی های لیزر است. نور لیزر، به خاطر همدوسی، در پدیده تداخل با نور معمولی متفاوت است و به هر مانعی که برخورد می کند تداخل و پراش را از خود نشان می دهد.
همدوسی بر دو نوع است: یکی همدوسی زمانی و دیگری همدوسی فضایی. همدوسی زمانی به این معنا است که در لحظه های مختلف، ارتباط فازی یک نور حفظ می شود. منظور از همدوسی فضایی نیز این است که برای نقاط مختلف پرتو ایجاد شده در مکان های مختلف، ارتباط های فازی حفظ می ماند. هر دوی این دو نوع همدوسی در تداخل و ایجاد نقش های تداخلی بسیار مهم است.