قطبش
برای بیان مفهوم قطبش، ابتدا باید با خاصیت موجی بودن نور آشنا شویم. همانطور که مي دانيد، نور نوعي موج است که در اين موج ميدان های الکتريکي و مغناطيسي نوسان میکنند. بعبارت دیگر، نور در واقع نوسان پیش رونده ی ميدان الکتريکي و مغناطيسي است. نوسان نیز به معنای حرکتی متناوب است که در طول مسير حرکت، مدام تکرار شود . بنا بر این تعریف، حرکت کردن روي يک مسير دايره اي يا بيضوي و نیز حرکت رفت و برگشتی روي يک خط، نوعي نوسان است .
قطبش نیز در واقع شکل نوسان ميدان الکتريکي يک پرتو است و برای تعیین قطبش یک پرتو نور، چيزي که براي ما اهميت دارد، فقط شکل نوسان ميدان الکتريکي است. منظور از شکل نوسان ميدان الکتريکي، مسيري است که ميدان الکتريکي در صفحه عمود بر راستای انتشار، روي آن حرکت مي کند. شکل اين مسير، نوع قطبش را تعيين مي کند. . بعنوان مثال وقتي ميدان الکتريکي روي يک مسير دايره اي نوسان مي کند، مي گوييم قطبش دايره اي داريم و هنگامی که مسير حرکت، يک خط است، قطبش خطي است.
در حالت کلی سه نوع قطبش وجود دارند: قطبش خطي . دايره اي و بيضوي
با کمي دقت، مي بينيد که قطبش خطي و دايره اي هم حالت هاي خاصي از قطبش بيضوي هستند.
ميدان الکتريکي در هر پرتو نور مي تواند به يک شکل دلخواهي نوسان کند و قطبش جزو خصوصيات يک پرتو است.