ابیراهی رنگی
عدسی ها یا بعبارت کلی تر، تمامی سیستمهای اپتیکی عبوری که از شکست نور استفاده می کنند، بخاطر وابستگی ضریب شکست به طول موج یا رنگ نور، ابیراهی رنگی از خود نشان می دهند. منظور از ابیراهی خطایی است که در عملکرد قطعه پیش می آید. مثلا در عدسی به جای اینکه پرتوهای موازی نور در یک نقطه کانونی شوند، هر رنگ کانون خود را پیدا می کند و تمرکز نور دقیق و کامل نیست.
بدیهی است که ابیراهی رنگی هنگام استفاده از لیزر مطرح نیست چون لیزر فقط یک رنگ دارد و تکفام است. ولی در عکاسی یا دیگر کاربردها که از نور معمولی با گستره طیفی وسیع استفاده می شود این خطا به عنوان عامل مزاحم و کاهنده دقت مطرح است.
ابیراهی رنگی در کیفیت تصویر تأثیر بسزائی دارد. هرچه قطر عدسی کمتر باشد علی الاصول، ابیراهی ها کمتر خود را نشان می دهند و ابیراهی رنگی هم از این قاعده مستثنا نیست. در نتیجه در عدسی های کوچک مثل دوربین های موبایل یا دوربین های خانگی، ابیراهی رنگی مزاحمت زیادی ایجاد نمی کند ولی در صورتی که برای رسیدن به قدرت تفکیک بیشتر، نیاز به قطر عدسی بیشتر باشد این ابیراهی خود را نشان می دهد و برای رفع آن باید دست به طراحی اپتیکی زد و از مجموعه چند عدسی استفاده کرد. ساده ترین طراحی اپتیکی که در جهت کاهش اثر ابیراهی رنگی انجام شده، استفاده از دو عدسی با ضریب شکست و پاشندگی های متفاوت است که چنین طراحی را دابلت می گویند. البته طراحی های پیچیده تری نیز برای این منظور کاربرد دارند. جالب است که سیستمهای اپتیکی بازتابی ممکن است ابیراهی های دیگری داشته باشند ولی ابیراهی رنگی ندارند که به علت مستقل بودن زاویه بازتاب از طول موج نور است.